Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2013

[28] Χρίστος Κρεμνιώτης: Ώριμο σπέρμα (Πλανόδιον, 2008)


ΗΒΗ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ


φευγαλέα το φως
πλάγιαζε
πέφτοντας.

συχνά, τα χαλίκια
χαρίζουν έθνη στη σκιά
εραστών που, ανέμελα,
αφαιμάσσουν ειρήνη

εσύ,
με το ενδεχόμενο μέλλον κολλημένο στο σπέρμα σου
άνοιξε στα καθαρότατα αίματα.

το βάδισμά σου,
ακούγεται όπου στάθηκαν,
μα οι νεκροί των ανθρώπων
δεν προδίδουνε το πέρασμά σου.

σπασμοί του ανέμου όταν σκίζονται από φως.


* * *


ΛΕΥΚΟΣ ΠΕΡΙΠΟΥ.


η αράχνη μετοικεί στο κενό

των φύλλων οι ευθύγραμμοι ελιγμοί
βυθαίνουν
ενώ θροΐζει μια χρυσή
ωχρή
διαύγεια
επάνω απ’ το κουφάρι της νεκρής πηνελόπης.

κάθε ψέμα και ο νεκρός του.
κάθε ψέμα και ο θρήνος του.

ενώ βραδιάζει
ένα κοράκι ξεφλουδίζει πρωινά.

αργά τη νύχτα, η προσμονή
βαστούσε μονάχα
δύο φλεγματικά φανάρια αυτοκινήτου
κι ένα λευκό, περίπου, ιστό.

κάθε φως και ο προσκυνητής του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου