Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2013

[52] Γιάννης Σκληβανιώτης: Μια φέτα φεγγάρι (Καστανιώτης, 1995)


www.kastaniotis.com
Η ΟΦΕΙΛΗ


Κατά την αποχώρηση οι θεατές
συναποκόμισαν τις προσωπίδες και τους κοθόρνους
Ήσαν ειπώθηκε δυσαρεστημένοι
απ’ τις αργές κινήσεις του ποδιού

που χάραζε στο χώμα
της οφειλής τους κύκλους

Αν και όλα σκηνοθετημένα
κρατώ ένα ζευγάρι κάλτσες
για μια αξιοπρεπή έξοδο απ’ την ορχήστρα.


* * *


ΠΡΟΣ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ


Μες στην πρωινή βροχή
ρυθμικός κι αξεδιάλυτος ψίθυρος κλειστών σπιτιών
σου έδειξα
στο πάρκο που προσπερνούσαμε
τη μοναξιά των δέντρων

Πέρ’ από τα βρεγμένα φύλλα της καστανιάς
λαξεμένος λίθος μόνος

άφηνε να τρέχουν οι σταγόνες της βροχής
αδιάκριτες στο πρόσωπό του.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου