[79] Κώστας Αρμεύτης: Ιλιγγιώδης αδράνεια (1993)

www.biblionet.gr

[από την ενότητα «Η ΣΙΩΠΗ»]


ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ


Το γκαρσόνι θα μαζέψει
τα τελευταία φύλλα των ευκαλύπτων
που πέσαν στην αυλή του καφενείου
και τα κομμάτια σπασμένου ποτηριού.
Κι η δασκάλα του δημοτικού,
που δεν της λείπει ποτέ το συνάχι,
θα πει να κλείσουν τα παράθυρα,
μη μπει μέσα το φθινόπωρο
κι αδειάσει τις γεμάτες κίτρινα φύλλα τσέπες του
στο πάτωμα.


*


ΞΑΦΝΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΣ


Πώς νιώθει άραγε αυτή
που είχε αγαπηθεί από ένα ποιητή;
Αυτός
                         είναι τώρα σκεφτικός
(διερωτάται) πώς έτσι αναπάντεχα
έχει γίνει άγαλμα
σ’ αυτό το πάρκο
και κάθε καιρός του είναι βολικός.


* * *


[από την ενότητα «ΤΟ ΦΩΣ»]


Μ’ αλαφρύ σφυρί και πρόκα
ο ύπνος
κρεμμάει το κάδρο
και τούτης της ημέρας.