 |
| www.metaixmio.gr |
Δεν αγαπούσε το νερό.
Με κάθε τρόπο αρνιόταν να πλυθεί.
«Μάθε να πλένεσαι», του έλεγαν
«Δεν πλένονται τα πουλιά», έγραφε στα χαρτιά του
δυο ημερών αγόρι θα ’ταν
όταν του στέρεψε η φωνή
και ο δεσπότης – σίγουρος πως το χάναμε –
το βάφτισε στον αέρα.
* * *
XI
Λέξεις τυφλές ακολουθώ που έπλασε η μητέρα μου
να λέω τα πράγματα με τ’ όνομά τους
σε κάθε τους γράμμα όλο σκοντάφτουν
σκοντάφτουν πάνω σε άλλες λέξεις
μπερδεύονται μέσα σε στίχους υπόγειους και υγρούς
αναζητώντας απεγνωσμένα μιαν έξοδο
ομοιοκαταληκτούν με τον πρώτο τυχόντα.
Δύσκολα προσφέρονται για μεγάλες περιγραφές
αγαπούν όμως τα νυχτερινά ταξίδια
παρ’ όλο που είναι τυφλές, βλέπουν πολύ μακριά
και καλύτερα μέσα στο σκοτάδι.
Μια νύχτα θα ταξιδέψουν για χρόνια
θα μπουν σε άλλα ποιήματα
θ’ αλλάξουν δέρμα, χρώμα, μαλλιά
κάποτε θα σε καλέσουν στο νεκροτομείο
θα τραβήξουν το σεντόνι
και δεν θ’ αναγνωρίζεις καμιά
μόνο αν σου δείξουν τα δόντια τους
θυμήσου ένα χρυσό που έλαμπε
κάτω απ’ τη γλώσσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου