[179] Ηλίας Ν. Μέλιος: Χεράτ (Ελί-τροχος, 1998)

[από την ενότητα «ΧΕΡΑΤ»]


2.


οι μηχανές σε σκεπάζουν

κλείνω τα μάτια μου να σε ακούσω
βιομηχανική κι εσύ όπως ο ύπνος μας
όπως το πρωινό όπως τα γραφτά παραμύθια
μαγνητοφωνημένη

μαύρα τα ζεστά σου όνειρα
κρύβουν τα χείλη σου στο λευκό της μέρας
ξεχνάνε την ηλικία σου τα χρόνια που γκρεμίστηκαν
πουλήθηκαν – σημαδούρες χωρίς ήλιο

οι μηχανές δεν μιλούν


*


8.


ταξιδιώτες χάρτινοι τυχοδιώκτες
προλαβαίνουμε πριν την κόλαση
να χρωματίσουμε πεταλούδες ψεύτικες
ταιριάζουμε λάθος μηχανήματα – φυλαχτά

ημιδιάφανοι
ζούμε τη ζωή μας στα κύματα
στα πλαστικά μπουκάλια στις διαφημίσεις
ζούμε σε όνειρο
συσκευασμένοι προσεκτικά
χειρώνακτες και χειροτέχνες
μαυρισμένοι με ένα βαθύ λόγο απέριττοι

δεν βιαζόμαστε
ναρκωμένο τοπίο ο τόπος μας


* * *


[από την ενότητα «ΟΙΚΤΙΡΜΩΝ ΣΥΝΟΨΙΣ»]


ΝΩΡΙΣ


κάθε στιγμή είναι αργά


*


ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΣΦΑΓΙΑΣΘΕΝΤΟΣ
ΧΡΟΝΟΥ ΡΕΕΙ ΣΤΙΣ ΦΛΕΒΕΣ ΜΑΣ


οι χτύποι του ρολογιού
σαν το σφυρί στ’ αμόνι

κι οι δείχτες του μαχαίρια

όλο το σώμα μια πληγή
και η ψυχή του χρόνου
υπηρέτρια